Historia budownictwa pasywnego

Co to jest dom pasywny. Tego typu określenie pojawiło się w związku z domem, który miał zmniejszone zapotrzebowanie na energię cieplną. Parametry takiego domu zostały określone na podstawie badań szwedzkich i niemieckich uczonych, którzy określili parametry domu o niskim zapotrzebowaniu energetycznym. Pierwsze takie domy, który idealnie spełniały założenia naukowców powstały w 1990 roku w Darmstadt. Cztery budynki były efektem prywatnego zamówienia. Okazało się, że korzyści jakie mieli właściciele domów były tak duże, że rozwój tego typu budownictwa zaczął się po prostu opłacać. Sześć lat później, oczywiście w Niemczech, powstał Instytut Domów Pasywnych, którego celem było propagowanie nowego budownictwa i ogólne badanie technologii sprzyjających tworzeniu domów pasywnych. Ponieważ istniał rynek, pojawiło się więc zapotrzebowanie na nowe materiały budowlane, spełniające tak wysokie standardy. Firmy budowlane bardzo pozytywnie zareagowały na nowe możliwości. Najwięcej budynków pasywnych powstaje w Niemczech i Austrii. Jeśli chodzi o nasz kraj, to trudno mówić o typowym budownictwie pasywnym. Jednak pojawiły się pewne tendencje, które być może w przyszłości doprowadzą do powstania prawdziwych domów pasywnych. Na razie zwraca się uwagę na samą bryłę budynku, która powinna być bardzo zwarta oraz na technologię budowania murów dwuwarstwowych. Istotne jest też ocieplenie, większe niż to przewidują normy budowlane.